Met een lege blik staar ik naar mijn computer. Hoe verwoord je zoiets? Er bestaan zoveel woorden, maar geen één woord kan omschrijven hoe erg iedereen het vindt. Een jaar geleden op 17 juli 2014 steeg het vliegtuig MH17 op met aan boord: 298 mensen waarvan 15 bemanningsleden en 283 passagiers. 193 van deze inzettenden waren Nederlands. De klap kwam voor ons allen hard aan. Niemand wist antwoorden.

Het vliegtuig was op weg naar Kuala Lumpur International Airport. Het vliegtuig verdween uiteindelijk boven Oekraïene van de radar. Veel mensen zijn een familielid, partner of vriend(in) kwijt geraakt. Kinderen, opa's, oma's, vaders, moeders, kennissen of vrienden allemaal onschuldige mensen, maar ze hebben ons toch moeten verlaten. Rabbospeler Sunea kende ook iemand die in dat vliegtuig heeft gezeten en heeft speciaal voor ons een gedichtje geschreven.

Vlucht MH17,
Geen woord dat iets van toereikend lijkt om de beelden weg te schrijven
Slechts een wreed geblakerd aanzien, het zal daar altijd stil blijven
De reis, een vakantie naar het oosten, naar bekenden, zee en zon
Een klap doorbreekt het vrolijk rusten, de rust die eigenlijk nooit begon
Sprakeloos blijven velen, achter hen rest alleen nog diepe pijn
Zo zullen nabestaanden met elkaar één vol van stiltes zijn

Namens alle teams op Rabbo, houden we vanmiddag een herdenking, met uiteraard een minuut stilte. Deze minuut stilte zal plaats vinden om 16:00 in de kamer van Renske. Je kan de kamer in vanaf 15:45, om eventueel iets in de kamer te leggen of om iets te vertellen over deze ramp aan de staffleden. Ook wensen we iedereen heel veel sterkte en we hopen dat als je wil praten met 1 van de staffleden of iets kwijt wil, dit altijd mogelijk is!

Quinten, Speler